زمانی که افراد به سازمان­ها می پیوندند، از بسیاری جهات خودشان را در حالت بلاتکلیفی می ­پندارند. آن­ها از راه­های مناسب و قابل قبول رفتار در سازمان بی اطلاع هستند. در واقع،  آن ها مانند غریبه ای در سرزمین عجیب و غریب هستند که چنانچه بخواهند عضوی پذیرفته و موثر باشند، باید یاد بگیرند چگونه فکر کنند، رفتار کنند و با سایر اعضای سازمان تعامل داشته باشند. بنابراین آن­ها نه تنها نیاز به یادگیری ملزومات فنی شغل که به آن ها کمک می کند که در اجرای کارشان متخصص و اثر گذار باشند، دارند بلکه می بایست رفتارها و نگرش های اجتماعی مورد قبول را برای اینکه عضوی فعال  در سازمان بشوند، بیاموزند. دوره و روندی که در آن این تحول رخ می دهد به عنوان جامعه پذیری سازمانی شناخته شده است.

آنچه تازه واردان در طول جامعه پذیری خود نیاز دارند:

۱- عدم قطعیت و بلاتکلیفی را در آن­ها کاهش دهید.

اولین و مهم­ترین چیزی که آن­ها نیاز دارند، اطلاعاتی است که عدم قطعیت آن­ها را کاهش دهد و یاد بگیرند که شغل­شان را انجام دهند و با زندگی در سازمان سازگار شوند. در همان ابتدا کلیت سازمان و رسالت آن، خط مشی­ های رفتاری سازمان، ساعات کار، بیمه، قوانین کار  را برای فرد روشن کنید. همچنین مهم ترین کار آن است که مسئول آموزش فرد را به محض شروع اولین روز کاری مشخص سازید.

۲- اضطراب تازه­واردان را کاهش دهید.

تازه­واردان نیاز به کاهش اضطراب دارند تا اینکه بتوانند کار و عملکردشان را به طور موثر به عنوان عضوی از سازمان انجام دهند.

۳- کاری کنید که احساس اعتماد به نفس بکنند.

تازه واردان نیاز دارند که درباره ی خودشان و توانایی­شان برای انجام شغل خود احساس اعتماد به نفس بکنند و به یک عضو موثر سازمانی تبدیل شوند.

۴- بازخورد موثر ارائه دهید.

تازه واردان بازخوردی نیاز دارند تا اینکه بدانند چگونه در حال انجام کار هستند و نیاز به انجام چه کاری دارند تا رفتارهای نامناسب را اصلاح کنند و بهبود بخشند. در نهایت، تازه واردان، حمایت اجتماعی نیاز دارند تا به آن ها کمک کند که با فشارهای کار جدید روبرو شوند و از عهده ی تقاضاهای شغل جدید همچنین تغییرات، تضادها و شگفتی هایی بسیاری که در طول جامعه پذیری­شان تجربه خواهند کرد، برآیند.

 نویسنده: پریسا جعفری (کارشناس ارشد علوم تربیتی، سرپرست مدرسه کسب و کار نوجوانان رهیار)