نوجوان را نسبت به آینده بدبین نکنید
در آستانهی نوجوانی احتمالاً نوجوانان منفیباف، درونگرا و در غالب مواقع منفعل هستند تا جایی که آنها را به سمت افسردگی سوق میدهد و آنچه ممکن است بیش از پیش خودنمایی کند آن است که همانند سالهای قبل در تحصیل خود چنان که باید به موفقیتی دست نیابند.
از نظر او هیچ کار و تلاشی، نتیجهای ندارد. مدام از افرادی نام میبرد که با بهترین مدارج علمی، بیکار هستند. همه افراد را مردمانی موذی و منفعت طلب میشناسد. از همهچیز و همهکس شکایت دارد و به دنبال آن است که تمام مشکلات و ناسازگاریها را گردن بقیه اندازد.
اکنون چه باید کرد:
اگر با نوجوان منفیبافی روبرو هستید، گفتن این جمله که «نیمه پُر لیوان را نگاه کن» این پاسخ را در پی خواهد داشت که «چه فرقی میکند». پیش از هر چیز این نوجوان نیاز به درک شدن و همدلی دارد. اینکه نوجوان دستخوش این افکار منفی است به معنای آن نیست که فکر نمیکند بلکه ساعتها به دنبال شواهد و قرائنی برای پاسخ دادن به درستی یا اشتباهات افکار خودش است. برای کمک به این نوجوان میتوان خطاهای شناختی را به زبانی قابل فهم برایش توضیح داد برای مثال اینکه «تفکر همه یا هیچ» تا چه اندازه به بدبینی دامن میزند.
اینکه نوجوان میگوید: «همه با مدارج عالی بیکار هستند»را میتوان اینگونه توضیح داد که «چندتایی از دارندگان مدارج دکتری گاهی شغلی پیدا نمیکنند؛ اما بیشتر آنان مشاغل خیلی خوبی دارند». خانواده وظیفه دارد برای نوجوان توضیح دهد که منفیاندیشی هرگز به جایی نمیرسد؛ مگر بتوان مثبتاندیشی را جایگزین آن کرد.
نویسنده: پریسا جعفری (کارشناس ارشد علوم تربیتی، سرپرست مدرسه کسب و کار نوجوانان رهیار)