بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی

علم مدیریت از دیدگاه نظریه پردازان به نوبه ی خود به ۴ نوع تقسیم می شود:

مدیریت کلاسیک – نئوکلاسیک – سیستمی – اقتضایی

امروزه اکثر سازمان ها براساس جهت گیری وضعی و شرایط زمانی از مدیریت اقتضایی بهره می برند. این نوع مدیریت تلاش می کند راهکارهای مدیریتی ارائه دهد و با نیاز منحصر به فرد اوضاع، خود را وفق دهد و در موقعیتهای ویژه برحسب شرایط زمانی روش مخصوص به خود را انتخاب کند.

پیروان مدیریت اقتضایی، روش اصولگرایی (اصول مدیریتی در تمام دنیا یکسان است) را به کلی رد می کنند و معتقدند انجام امور مدیریتی شرایط خاص خود را می طلبد. نظریه مدیریت اقتضایی به «نگرش موقعیتی» نیز معروف است، زیرا طبق اصول این نظریه، شیوه های مدیریتی وابسته به موقعیتشان مطلوبیت خود را بدست می آورند و همچنین طبق بیان این نظریه، شیوه ای که در یک موقعیت مطلوب است، امکان دارد در موقعیت دیگری نامطلوب به نظر برسد.

سازمان مدیریت صنعتی اصفهان مقاله ای به مناسبت بزرگداشت روز شهیر بزرگ حکیم ابوالقاسم فردوسی به قلم خانم ها مه دخت پور خالقی چترودی و شیرین صمصامی فراهم کرده است و ما  مطالعه ی این مقاله را به شما بزرگواران و دوستداران ادبیات فارسی توصیه و اشتراک آن را به دوستان خود پیشنهاد می کنیم.

در این مقاله دیدگاه های مدیریتی فردوسی بررسی خواهد شد و به این مهم خواهیم رسید که فردوسی آخرین اصول مدیریتی را دانسته و با مهارت ویژه اش چگونه می توانسته بهترین و متفاوت ترین تصمیمات را با توجه به شرایط موجود اخذ کند و محرکی برای افراد با توجه به نیازشان باشد. این دیدگاه ممتاز و مدیریتی وی می تواند الگویی چشمگیر برای مدیران امروزی باشد.